مطالعه هدف جدیدی را در ناحیه حساس تنظیم کننده درد مغز شناسایی می کند

درد مزمن تقریباً 20 درصد از جمعیت ایالات متحده و 30 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. همراه با تظاهرات حسی، شرایط درد مزمن نیز با نرخ بالای افسردگی همراه و سوء مصرف مواد همراه است. متأسفانه، تظاهرات بالینی پیچیده و متغیر درد مزمن و بیماری های عاطفی همراه، و همچنین زیربنای منطقه ای و مولکولی چند وجهی این بیماری، درمان همه جانبه همه علائم را دشوار می کند.

یک مطالعه جدید توسط محققان دانشکده پزشکی چوبانیان و آودیسیان دانشگاه بوستون نشان داده است که آسیب عصبی (در یک مدل تجربی از درد مزمن) بیان فاکتور رونویسی، فاکتور تقویت کننده میوسیت 2C (MEF2C) را در nucleus accumbens، ناحیه ای از مغز که احساسات، پاداش و پردازش درد را تنظیم می کند. تحقیق منتشر شده در مجله Pain.< /p>

عوامل رونویسی بیان ژن و بی نظمی آنها را تحت شرایط آسیب عصبی مدیریت می کنند می‌تواند منجر به افزایش بیان ژن‌هایی شود که انتقال یا درک درد را افزایش می‌دهند، یا آن‌هایی را که با علائم مرتبط با درد مقابله می‌کنند، خاموش می‌شوند.

“با افزایش سطح این فاکتور رونویسی برای خنثی کردن اثرات آسیب، توانستیم رفتارهای درد مانند و اضطراب را کاهش دهیم و در عین حال اختلال عملکرد عصبی و انتقال عصبی تغییر یافته در سیستم مزولیمبیک مغز،” نویسنده مسئول، ونیتیا زاخاریو، دکتری، ادوارد آودیسیان، استاد و رئیس فارماکولوژی، فیزیولوژی و بیوفیزیک در مدرسه.

طبق نظر نویسنده اول راندال سرافینی، دکترا، همکار فوق دکترا در آزمایشگاه زاخاریو، یکی از دلایلی که در حال حاضر درمان قابل اعتمادی برای درد مزمن وجود ندارد این است که شبکه های عصبی به طور منحصر به فردی در پاسخ به یک آسیب مداوم تغییر می کنند. سرافینی می گوید: “مناطق مغزی خاصی وجود دارند که مستقیماً درد و بسیاری از این بیماری های همراه را تنظیم می کنند که هسته اکومبنس یکی از آنهاست.”

زاخاریو می‌افزاید: «با درک بهتر مکانیسم‌هایی که به درد در این مناطق کمک می‌کنند، می‌توانیم یک قدم به شناسایی درمان‌هایی که مؤثرتر هستند نزدیک‌تر شویم.

محققان بر این باورند که گام‌های بعدی شامل جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی فارماکولوژی برای شناسایی داروهای تایید شده است که دارای پروفایل ایمنی قوی هستند و یا MEF2C را فعال می‌کنند یا به طور مشابه اهداف پایین‌دستی MEF2C را تنظیم می‌کنند. این به آنها امکان می دهد تا یافته های خود را سریعتر به کلینیک منتقل کنند.